صنعتی تولید می شود و سپس در سراسر جهان توزیع می شود. امروزه ماده

   خام برای تولید کائوچوی مصنوعی به طور عمده هنوز نفت می باشد.

   بیش از نصف تولید کل کائوچوی طبیعی و مصنوعی در صنعت تایر سازی و

   باقیمانده آن برای تولید انواع قطعات و تولیدات صنعتی که محورهای وسیع و

   گوناگون را شامل میگردد مصرف می شود.

   محدوده این تولیدات از دسته موتورها و شیلنگ بنزین و نوارهای دور شیشه ،

    شیلنگ گاز تا پوسته نازک برای کلیه های مصنوعی را شامل می شود.

   خاصیت مهم لاستیک ها(الاستومر ها)،رفتار الاستیکی آنها بعد از تغییر شکل

   در مقابل فشار،کشش می باشد . برای مثال یک کش لاستیکی 10برابر طول

   اولیه خود کشیده می شود و بعد از رها کردن به شکل و طول اولیه خود باز خواهد

   گشت.

   رابرها(لاستیکها) نیز همچنین قابلیت چسبندگی به منسوجات وفلزات را دارند.

   لاستیکها(الاستومرها) با ترکیب بافیبرها همانند ریون،پلی آمید، پلی استر،با توجه

   به خواص این عناصر تقویت کننده قدرت کششی قابل ملاحظه ای پیدا می کنند.

   محدوده خواصی که با لاستیکها به دست می آید در اصل به انتخاب نوع کائوچوی،

   آمیزه کاری،فرآیند تولید و شکل و طرح محصول بستگی دارد.

   خواص نهایی محصولات لاستیکی که کیفیت حقیقی الاستومرها(لاستیکها) را

   نشان میدهدفقط به واسطه آمیزه کاری مناسب با مواد شیمیایی و دیگر افزودنیها

   که حدود 20000 نوع مختلف از آنها وجود دارند و مواد و سیستم ولکانیزاسیون

   (سیستم پخت)بدست می آید. با توجه به نوع و مقدار کائوچو و مواد افزودنی و

   شیمیایی در یک آمیزه و با توجه به درجه ولکانیزاسیون لاستیک پخت شده با

   خواص مختلف از جمله سختی ، استحکام می تواند بدست آید.

   ولی خواص ویژه الاستورهای(لاستیکهای) ویژه مثل مقاومت آنها در برابر روغن ،

   بنزین وفرسودگی در آمیزه های پخت شده مختلف بدون تغییر باقی می ماند.

   فرآیند الاستومرها:

   اکثر قطعات لاستیکی از صمغ الاستومری(کائوچوی طبیعی یا مصنوعی) مثل

   ( NBR ، EPDM) که قبل از مرحله پخت با مواد آلی و غیر آلی مخلوط می شود تولید

   می گردندو نوعی از کاربردها را ایجاد می کند.

   قطعات تولید شده نظیر تایرها، تسمه های نقاله ، و قطعات اتومبیل از نظر فنی کاملا

   دارای اهمیت هستند.

   برای آندسته از قطعات لاستیکی که نیاز مند سرویس دهی در شرایط ساده تری

   هستندکاهش قیمت محصول و آمیزه آنها با استفاده از پرکردن آمیزه توسط موادی

    نظیر دوده، پودر تالک وپرکننده های دیگر امری مطلوب و دلخواه است.

   تعریف پلیمر:

   پلیمر عبارتست از زنجیر های بلندی که از واحد های کوچکی به نام مونومر تشکیل

   شده اند.

   تهیه آمیزه:

   کائوچو به وسیله ماشین آلات سنگین(بنبوری-غلتک) با دیگر افزودنی ها مخلوط میشود.

   یک سری فرآیندهای مقدماتی روی آمیزه اعمال می شود تا آمیزه به شکل ورقی یا نواری

   درآید.تهیه و ساخت آمیزه که امروزه عمدتا در مخلوط کن های داخلی (بنبوری) انجام میگیرد

   (پیش از این اغلب روی میل های دو غلتکه صورت می گرفت).

   برای خنک کردن و تکمیل عمل اختلاط و همچنین برای ورقه ای و نواری کردن آمیزه های

   لاستیکی بعد خارج شدن مواد از بنبوری روی غلتک آمیزه را میل می کنند.

   در بعضی موارد فرآیند اختلاط نهایی آمیزه مثل افزودن گوگرد وشتاب دهنده پخت به آمیزه

   وهمین طور اضافه کردن اجزا با مقادیر کم مثل اضافه کردن مواد اسفنجی کننده ویا جاذب

   رطوبت نیز روی میلها صورت می گیرد.

   در تکنولوژی مدرن ودر مقیاس بزرگ ،جریان مواد(توزین و حمل ونقل) و افزودن آن به طور

   کامل با استفاده از تجهیزات کنترل شده به صورت اتوماتیک درآمده است.

   اجزای آمیزه:

   اجزای اصلی که در یک آمیزه رابری(لاستیکی) وجود دارند عبارتند از:

     1-کائوچو---------------Rubber

     2-پرکننده ها یا فیلرها--------------Filler

     3-کمک فرآیند ها----------------processing Aids

     4-شتاب دهنده ها-----------------------Accelerator

     5-بازدارنده ها و تاخیر اندزها------------------Inhibitors

     6-آنتی اکسیدانتها------------Antioxidant & Antiozonat

     7-عوامل فوم زا یا اسفنجی کننده--------------------Foaming Agent Blowing

     8-سیستم پخت---------------------------Wolcanization System

   1-کائوچو(rubber):

   جزء اصلی در تهیه آمیزه کائوچو می باشد.کائوچو تعیین کننده خواص آمیزه است ،

   با توجه به خواص قطعه نهایی و بقیه انتظارات پایه رابری یا کائوچو را انتخاب می کنیم.

   انواع رابرها عبارتند از:NR-SBR-NBR-SR-EPDM-BR-BUTYL-EPM-…..

   اصول اولیه در انتخاب کائوچو توجه به 3 نکته مهم است:

     *خواص(Properties)

     *فرآیندپذیری(Processing)

     *قیمت(Price)

    ** خواص:

   یکی از پارامترهایی که در انتخاب کائوچو باید در نظر گرفت توجه به خواص کائوچو است.

   پارامترهایی مثل :کشش-سختی-فرسودگی-گرمازایی-مقاومت حرارتی و ....

   برای مثال برای اینکه مقاومت در برابر روغن و مقاومت در برابر گاز داشته باشیم بهترین

   رابر(کائوچو) NBR است.

   یا برای اینکه مقاومت اوزونی و اکسیژنی داشته باشیم از رابر EPDM استفاده می کنیم.

   ویا کائوچوی بیوتیل(Butyl) بهترین رابر برای تولید تیوپ لاستیکهای اتومبیل است .

  ادامه.....